ان لحظه که از نیاز انسان /دارد نه کم از هوای دیوان
یک دانه ی گندم طلایی/از تشت طلا گرانبها تر
در حادثه های ناگهانی/سالم ز مریض مبتلا تر
اسوده مباش که بی نیازی/یک ان دگر پر از نی
انجاکه تو فرعون زمانی/ در تیر راس باد خزانی
من که نباشم دنیا یک "من"کم دارد تو که نباشی من یک "دنیا" کم دارم
خودت را در آغوش بگیر و بخــــــــواب ! هیچ کس آشفتگی ات را شانـــــه نخواهد زد ! این جمع پر از تنــــهاییست
نظرات شما عزیزان:
ϰ-†нêmê§ |